Biliyorum ki, hala bir insanın içini anlatmasına tamamı ile yardımcı
olacak kelimeler türetilmedi henüz. Kendi mağaramızdan bizi tamamı ile
çıkartacak kelimeler henüz keşfedilmeyi bekliyordur, kim bilir? Bir
yanımız Antartika kadar suskun. Afrika kıt'ası kadar dağılmış
coğrafyamıza hüzün. Belki de ne uzaya çıkmak, ne de metali konuşturmak
çağın keşfi. Belki bir insanı bütünü ile anlayabildiğimiz gün çözülecek
dilimiz. Atlaslara sınır yerine kuş çizecek miyiz? Ve kare kökü müdür
insanın anlaşılamamak? Şairin dediği gibi, her ölen biraz eksik mi ölür?
0 yorum:
Yorum Gönder