Ben de biliyorum; liman kentlerinin kimlikleri denizle öpüştükleri yerlerde gizlidir ve kıyıları altı şeritli yollarla boğmak, dudaklara beton dökmek, öpüşleri mühürlemektir. Haklısınız, kentlerimiz de yabancıyız şimdi; oysa o zamanlar yabancı kentlere göçmüş olsaydık bize dedikleri gibi, oraları belki aşina gelirdi. Bilmez miyim, elbette kızlarımız da sıkılıyorlar bizden; biz sıkılmadık mı annelerimizden? Hem onlar hiç değilse yaşlanmasını bilmişlerdi. Bizse hala en genç olma ve geleceğe ipotek koyma iddiasındayız. Yani büsbütün çekilmeziz. Onu da biliyorum; galiba asıl aşklarımız son yaşadıklarımızdı ve "En güzel aşk henüz yaşamadığım" demek gelmiyor ikimizin de içinden. Lütfen intihar etmeyiniz. Ya son İstanbul sizseniz?
"FERİDE ÇİÇEKOĞLU"
They Might Be Giants - İstanbul
1 yorum:
Aktım gittim cümlelerde, doyamadım yeniden, yeniden okudum. Nasıl güzel bir anlatım, nasıl güzel bir hüzün, nasıl güzel bir yaratıcılık...
Nefis bir paylaşım olmuş, tadı damağımda kaldı.
Teşekkürler.
Yorum Gönder